Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2014

ΣΤΑ FLEAMARKETS ΤΟΥ ΜΠΡΟΥΚΛΙΝ.


VISIT OUR NEW BLOG http://www.runvel.gr/





80's βινύλια, vintage ρούχα και αξεσουάρ, αντίκες, παλιά πλεκτά, γκραβούρες και ότι άλλο περασμένων δεκαετιών μπορείς να φανταστείς θα το βρεις στο Brooklyn, αρκεί να ψάξεις λιγάκι! Περί fleamarkets ο λόγος, πρώην αποθήκες και βιομηχανικοί χώροι επιμελώς ταχτοποιημένοι οι οποίοι παίρνουν ζωή κάθε σαββατοκύριακο από σύγχρονους παλαιοπώληδες και νοσταλγούς περασμένων δεκαετιών. Μέσα στους χώρους αυτούς μπορείς να περιπλανηθείς, αναζητώντας κάτι ενδιαφέρον για την συλλογή σου ή την γκαρνταρόμπα σου.

Είναι το στέκι πολλών μποέμ Νεοϋορκέζων, καλλιτεχνών και διανοουμένων. Τα περισσότερα εκ των εκθεμάτων είναι μεταχειρισμένα και σε πάρα πολύ καλή κατάσταση. Αξίζει να ψάξει κάποιος να βρει αυτά τα μέρη  που αφθονούν στην Νέα Υόρκη, κυρίως στην περιοχή του Μπρούκλιν. Είναι ένα ταξίδι στον χρόνο, το αντιλαμβάνεται κανείς από τις ενδυματολογικές τάσεις που επικρατούν στους χώρους μέχρι και την μουσική υπόκρουση με ακούσματα από  Beatles,The Clash και πολλά άλλα.


Υπάρχουν μέχρι και νυχτερινά  fleamarkets, τα οποία συνοδεύονται από ζωντανή μουσική με νεανικά rock συγκροτήματα. Το κοινό είτε ψωνίζει, είτε πίνει την μπυρίτσα του από τα διάφορα προχειροστημένα μπαρ ή ακόμα μπορεί να παίζει  παλιά ηλεκτρονικά παιχνίδια oπως packman και shinobi. Μάλιστα είναι τόσο καλά οργανωμένες αγορές που υπάρχουν άφθονα ταχυφαγεία ώστε να μείνει κανένας νηστικός. Πίτσες, τορτίγιες , μπέργκερς και πολλα αλλα βρισκονται για να χορτασουν τον κοσμο. Βρήκαμε μέχρι  παπουτσάκια και γεμιστές πιπεριές από το “Anthi’s Greek Kitchen”.
Όμορφες γωνιές της πόλης που αξίζει κάποιος να επισκεφτεί.




Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2014

100 ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΩΡΥΓΑ ΤΟΥ ΠΑΝΑΜΑ.



VISIT OUR NEW BLOG http://www.runvel.gr/


Η επίσκεψη μας στον Παναμά συνέπεσε με τα 100 χρόνια από τη διάνοιξη της διώρυγας . Μείναμε άφωνοι αντικρίζοντας αυτό το επίτευγμα της μηχανικής που στην εποχή του παρομοιάστηκε με τον 13ο άθλο του Ηρακλή. 

Τεράστιες δεξαμενές με νερό που άνοιγαν και έκλειναν για να περάσουν πλοία γιγαντιαίων διαστάσεων. Το επισκέψιμο σημείο της διώρυγας στο Μιραφλόρες απέχει περίπου δέκα λεπτά με αυτοκίνητο από το κέντρο της πρωτεύουσας, η διαδρομή κοστίζει περίπου 10$. Στο κέντρο υποδοχής επισκεπτών, μπορεί κάποιος να ξεναγηθεί στους χώρους του μουσείου, με τα πολύ όμορφα εκθέματα από αντικείμενα που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάνοιξη της διώρυγας, φωτογραφίες της εποχής και πολύ αρχειακό υλικό.

 Έχει ενδιαφέρον ο προσομοιωτής πλεύσης που υπάρχει στο χώρο ο οποίος  σου δίνει την εντύπωση ότι είσαι για λίγο ο καπετάνιος που χειρίζεται ένα τεράστιο δεξαμενόπλοιο κατά την πλεύση του εντός διώρυγας. Άξια λόγου  είναι η μικρού μήκους 3D ταινία που μας εξηγεί από το πως δημιουργήθηκε το περιβόητο κανάλι του Παναμά, μέχρι τα μελλοντικά σχέδια επέκτασης του. 

Η είσοδος στο μουσείο για το πλήρες πακέτο είναι 8$ κατ' άτομο. Σίγουρα αξίζει τον κόπο να το επισκεφτείς μιας και μεταξύ άλλων έχεις και τη δυνατότητα να δεις από πολύ κοντά κάποιο πλοίο να περνά τη διώρυγα και να αντιληφτείς από το τρόπο λειτουργίας της γιατί ακόμη και στις μέρες μας θεωρείται ένα θαύμα της μηχανικής.


Η ιδέα της ένωσης των δυο ωκεανών υπήρχε από τα πρώτα χρόνια της εποίκισης της περιοχής από τους ευρωπαίους, Από τα τέλη του 19ου αιώνα, άρχισε μια προσπάθεια της γαλλικής εταιρείας Λεσσεψ, για την διάνοιξη της διώρυγας. Τα εμπόδια ήταν πάρα πολλά, αν αναλογιστεί κανείς απώλειες εργατικού δυναμικού λόγο τροπικών ασθενειών και κακουχιών, κλοπές, διαφθορά μεταξύ των μηχανικών και αρκετά αλλά , η γαλλική απόπειρα απέτυχε. Μετά από δυο δεκαετίες ήταν σειρά της αμερικανικής κυβέρνησης να προσπαθήσει για δεύτερη φορά μιας και εξαγόρασε τα δικαιώματα από τη γαλλική εταιρεία. Μετά από κόπους και προσπάθειες ετών τελικά, το έργο ολοκληρώθηκε. Στις 26 Σεπτεμβρίου 1913, άνοιξαν τα φράγματα της λίμνης και το νερό εισχώρησε στο κανάλι. Άνοιξαν οι υδατοφράχτες και τα νερά του Ατλαντικού γέμισαν την πρώτη σύρτη. Πυκνά πλήθη από υπερήφανους εργάτες μαζί με τις οικογένειές τους ζητωκραύγασαν καθώς το πρώτο πλοίο, το ρυμουλκό "Γκέιταν", σημαιοστολισμένο μπήκε σφυρίζοντας μέσα στο φράγμα. Οι μηχανικοί και οι επίσημοι βρίσκονταν επάνω στο ρυμουλκό. Ύστερα από ένα χρόνο, στις 15 Αυγούστου του 1914 η Διώρυγα παραδόθηκε στη διεθνή ναυσιπλοΐα. Μέχρι το 2000 βρισκόταν κάτω από την οικονομική εκμετάλλευση των ΗΠΑ.

Έχει συνολικό μήκος 77.1 χλμ, πλάτος 45 μ. και βάθος 11 μ. Η πρώτη διέλευση πλοίου έγινε στις 15 Αυγούστου 1914. Δυναμικότητα διέλευσης 50 πλοία ημερησίως.
Τα πλοία καταβάλουν τέλη (δικαιώματα) βάσει της χωρητικότητας που έχουν. Οι Η.Π.Α είχαν τα δικαιώματα εκμετάλλευσης της μέχρι το 2000, πλέον η διώρυγα του Παναμά θεωρείτε ουδέτερη θάλασσα.

Η Διώρυγα του Παναμά είναι η δεύτερη σε ναυτιλιακή σπουδαιότητα, από την άποψη των θαλασσίων μεταφορών, στον κόσμο μετά τη Διώρυγα Σουέζ. Για την κατασκευή της εργάστηκαν άνθρωποι από όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Φυσικά δε θα μπορούσαν να απουσιάζουν από ένα τέτοιο έργο οι Έλληνες όπως μαρτυρά η φωτογραφία από το μουσείο της διώρυγας στο Μιραφλόρες.



Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2014

ΗΜΙΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ ΣΤΟΚΧΟΛΜΗΣ.

VISIT OUR NEW BLOG http://www.runvel.gr/

Το να βρίσκεσαι στην Στοκχόλμη αποτελεί από μόνο του ένα σπουδαίο γεγονός, μιας και η πόλη αυτή της Σκανδιναβίας έχει τόσα πολλά όμορφα  να σου δείξει. Το να λαμβάνει χώρα κατά την επίσκεψη σου στην πόλη ο ημιμαραθώνιος Στοκχόλμης κάνει το γεγονός ακόμη σπουδαιότερο.



Ο συγκεκριμένος αγώνας είναι διεθνής μιας και μόνο την προηγούμενη χρονιά  συμμετείχαν αθλητές από 78 χώρες. Κάθε χρόνο ο αριθμός των συμμετεχόντων ανεβαίνει σταδιακά, με αποκορύφωμα το 2013 που συμμετείχαν 17,163 αθλητές, αναγκάζοντας την επιτροπή του αγώνα να ορίσει ανώτατο όριο συμμετεχόντων για το 2014 τους 18,000 αθλητές. Είναι αξιοσημείωτο ότι περίπου το 40% των δρομέων είναι γυναίκες. Βρεθήκαμε εκεί το φθινόπωρο του 2011, χαρήκαμε τους δρομείς που έτρεχαν σε αυτήν την υπέροχη πόλη, τους ζηλέψαμε και λιγάκι μιας και δεν συμμετείχαμε, ήμασταν όμως ανάμεσα στους θεατές, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους ήταν σοβαροί και σιωπηλοί, εμείς με λίγες διακριτικές ιαχές συμπαράστασης αποσπάσαμε και κάποια χαμογέλα δρομέων.

Ο  αγώνας ξεκίνα και τερματίζει στο αυτοκρατορικό παλάτι που βρίσκεται στο κέντρο της Στοκχόλμης διανύοντας 21 χιλιόμετρα στους δρόμους και τα στενά αυτής της υπέροχης πόλης. Για το 2014 ο αγώνας έχει προγραμματιστεί για τις 13 Σεπτεμβρίου, η μέση θερμοκρασία για την εποχή εκείνη υπολογίζεται στους 15 βαθμούς Κελσίου. Είναι μια καλή ευκαιρία λοιπόν να συμπεριλάβουμε το συγκεκριμένο αγώνα στο πρόγραμμα μας όσοι από εμάς αγαπούν το τρέξιμο, συνδυάζοντας και ένα ταξιδάκι στην Σουηδία.

Για την ιστορία πρώτος στο αγώνα του 2011 τερμάτισε ο Αbil Bouafif με χρόνο  01:04:41 .

Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2014

10 ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΣ ΤΗΝ ΚΟΣΤΑ ΡΙΚΑ.


VISIT OUR NEW BLOG http://www.runvel.gr/

Μετά από το πρόσφατο ταξίδι μας στην Κόστα Ρίκα, προσπαθήσαμε να συγκεντρώσουμε τους δέκα βασικότερους λογούς που αξίζει να επισκεφτεί κανείς τη συγκεκριμένη χώρα, σύμφωνα με τα δικά μας βασικότερα κριτήρια επιλογής ενός προορισμού.



ΟΙΚΟΤΟΥΡΙΣΜΟΣ
Το 70% της έκτασης της χώρας καλύπτεται από προστατευόμενα εδάφη, η χώρα έχει επενδύσει πολλά στον τουρισμό και έχουν αντιληφθεί εδώ και πολλές δεκαετίες ότι η προστασία των δασών και των βιοτόπων μπορούν να αποφέρουν πολύ περισσότερα έσοδα. Έχεις τη δυνατότητα να παρακολουθήσεις άγρια ζώα και πτηνά, να κάνεις ορειβασία, ιππασία, kanyoning, αθλητικό ψάρεμα και πολλά άλλα. Κορυφαίο σημείο στην ενδοχώρα το ηφαίστειο Arenal στην πόλη La Fortuna.

ΠΑΡΑΛΙΕΣ
Η χώρα βρέχεται από δυο ωκεανούς τον Ειρηνικό και από την πλευρά της Καραϊβικής από τον Ατλαντικό, με αποτέλεσμα η ακτογραμμή να έχει πολλές εναλλαγές, δημιουργώντας μαγικές παραλίες. Φυσικά υπάρχουν ισχυρά ρεύματα λόγο της απεραντοσύνης των ωκεανών, κάνοντας την κολύμβηση αρκετά δύσκολη. Αν κάποιος είναι αρχάριος  του surf η χώρα είναι καλός προορισμός μιας και μετρίου μεγέθους κύματα υπάρχουν ανά πάσα στιγμή στην πλειονότητα των παραλιών. Η παράλια που ξεχώρισε στις αναμνήσεις μας είναι η Punta Una στο Puerto Viejo.



ΑΝΑΛΟΓΙΑ  ΤΙΜΗΣ- ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΠΑΡΟΧΩΝ
Οι τιμές γενικά στη χώρα είναι σε προσιτά επίπεδα για τους ταξιδιώτες, αν αναλογιστεί κανείς την ποιότητα των παροχών. Με λίγα λόγια ότι πληρώσει ο καθένας αυτό θα πάρει. Το φθηνό θα είναι φθηνό και το ακριβό θα αξίζει τα χρήματα του.

ΕΥΓΕΝΙΚΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ-PURA VIDA
Η ατάκα των κατοίκων και παράλληλα η ευχή τους είναι Pura Vida ( Αγνή Ζωή ) , το ακούς και το βλέπεις παντού, από το τελωνείο στα σύνορα μέχρι τα χωριά της ενδοχώρας. Χρησιμοποιείτε και ως "στην υγεία μας" Οι κάτοικοι είναι ευγενικοί και σέβονται τον τουρίστα που αφήνει τα ωραία του χρήματα στην όμορφη χώρα τους. Το άγχος είναι σχετικά άγνωστη λέξη και η ρυθμοί τους είναι χαλαροί.

ΧΑΜΗΛΗ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ-ΑΣΦΑΛΕΙΑ
Η Κόστα Ρίκα είναι η χώρα στην Κεντρική Αμερική με τη χαμηλότερη εγκληματικότητα, νιώθεις παντού ασφαλής , είναι πολύ λίγα τα περιστατικά κλοπών κατά τουριστών σε σχέση με άλλες χώρες της περιοχής. Είναι φυσικό βεβαίως να έχεις και το νου σου ως ταξιδιώτης για το που και πως θα κίνησε..Μην προκαλούμε και την τύχη μας.

ΚΑΛΕΣ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ-ΟΔΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ
Η χώρα έχει αρκετά καλή συγκοινωνία, αργή βέβαια, λίγα δρομολόγια και χωρίς ιδιαίτερο άγχος από τους οδηγούς βλ. Pura Vida. Οι δρόμοι είναι σε αξιόλογη κατάσταση στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας.  Υπάρχουν παντός τύπου λεωφορεία από τα πιο πολυτελή με τηλεοράσεις, χημικές τουαλέτες και τα λοιπά, μέχρι τα chicken bus που συνταξιδεύεις με διάφορα ζώντα πτηνά. Τρένα δυστυχώς δεν υπάρχουν.

ΦΑΓΗΤΟ ΑΡΚΕΤΑ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΥΓΙΕΙΝΟ

Το εθνικό τους φαγητό είναι το κασάντο (ρύζι, μαύρα φασόλια, κοκκινιστό κρέας, διάφορα λαχανικά και ψητή μπανάνα) ένα πιάτο που έχει απ'ολα, δεύτερο τη τάξη είναι το σεβίτσε ( μικρές γαρίδες βρασμένες, με ψιλοκομμένο κρεμμυδάκι, πιπεριές τσίλι και χυμό lime) και άλλα που χρειάζεται να βρούμε τη Βέφα της Κόστα Ρίκα.


ΠΟΛΛΑ ΚΑΤΑΛΥΜΑΤΑ
Σε όλη τη χώρα υπάρχουν αρκετά καταλύματα για όλα τα γούστα και όλα τα βαλάντια, από 8$ το άτομο σε ξενώνες μέχρι όσα χρήματα  μπορεί να φανταστεί κανείς σε ξενοδοχεία πολυτελείας.

ΚΑΛΕΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΦΘΟΝΟ ΑΛΚΟΟΛ
Λάτιν ακούσματα με χαλαρή ατμόσφαιρα συντροφιά με μια καλή καϊπιρίνια ή μια τοπική μπύρα μπορείς να απολαύσεις σε πολλά μέρη της χώρας. Κρουστά και πνευστά σε όλο τους το μεγαλείο. Από την πλευρά της Καραϊβικής πέρα από latin μπορείς να ακούσεις και άφθονη reggae. Τη συγκεκριμένη μάλιστα μουσική μπορείς κιόλας να την μυρίσεις!!!

ΑΓΓΛΙΚΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΑΛΑ
Οι τίκος όπως ονομάζονται οι κάτοικοι της χώρας, μιλούν σχετικά καλά αγγλικά σε σχέση με άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής πράγμα που βοηθά στην επικοινωνία σας με τους ντόπιους. Αν γνωρίζετε εσείς Ισπανικά είναι ακόμη καλύτερο φυσικά και θα ταξιδεύετε με μεγάλη ευκολία σε όλη την Κεντρική Αμερική.


Σίγουρα υπάρχουν πολύ περισσότεροι λόγοι που έχει κάποιος να επισκεφτεί μια τέτοια χώρα. Έρχονται και ιστορίες από άλλα μέρη.. PURA VIDA...

Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2014

ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΣΤΟ CENTRAL PARK.

VISIT OUR NEW BLOG http://www.runvel.gr/



Το Central Park, είναι το μεγαλύτερο δημόσιο πάρκο  στη διοικητική περιφέρεια του Μανχάταν στη Νέα Υόρκη. Με 25 περίπου εκατομμύρια επισκέπτες το χρόνο, μεταξύ των οποίων και όλες οι στρατιωτικές και διπλωματικές ξένες αποστολές, είναι το πιο πολυσύχναστο πάρκο στις Η.Π.Α.  ενώ οι αμέτρητες εμφανίσεις του σε ταινίες και τηλεοπτικές σειρές το κατατάσσουν στα πλέον διάσημα πάρκα του κόσμου, καθιστώντας τους Νεοϋορκέζους υπερήφανους γι΄ αυτό. Σημειώνεται ότι μέχρι το 1840 η περιοχή που βρίσκεται σήμερα το πάρκο αυτό ήταν βαλτότοπος με πολλά χοιροστάσια. Η Νέα Υόρκη ήταν πολύ μικρότερη σε έκταση και αριθμούσε περίπου τους 300.000 κατοίκους, πολλοί από τους οποίους ήταν μετανάστες, η δε άκρη της πόλης ήταν στη σημερινή 34η οδό. 


Το συγκεκριμένο πάρκο βρίσκεται στην καρδιά της νήσου Μανχάταν και αποτελεί βασικότατο πνεύμονα αναψυχής και πρασίνου της μητροπολιτικής περιοχής της Νέας Υόρκης. Έχουμε δει όλοι μας κατά καιρούς σε διάφορες τηλεοπτικές παραγωγές κάτοικοι τις πόλης να γυμνάζονται στο πάρκο ανάμεσα σε λιμνούλες με πάπιες και κωπήλατες βαρκούλες με ερωτευμένα ζευγαράκια.

 Ίσως μας είχε φανεί σουρεαλιστικό το γεγονός ότι αυτό το πάρκο βρίσκεται στο κέντρο μιας μεγαλούπολης και περιβάλλεται από πανύψηλους ουρανοξύστες. Μετά από μια επίσκεψη μας στο συγκεκριμένο πάρκο με αθλητική περιβολή, αντιληφθήκαμε ότι στην πραγματικότητα το πάρκο αυτό αποτελεί την Μέκκα των Νεοϋορκέζων δρομέων. Έχει εύκολη πρόσβαση από κάθε σημείο της πόλης με το μετρό και τα αστικά λεωφορεία, είναι καλά δομημένο και ρυμοτομημένο, έχει πολλές και εναλλακτικές διαδρομές ώστε να μην προκαλέσει άνοια στον δρομέα και γενικά είναι εξαιρετικό μέρος για προπόνηση ακόμα και αν είστε στην πόλη για διακοπές όπως εμείς. Το καλοκαίρι και την άνοιξη απολαμβάνεις τη θέα με τις λίμνες και τα σκιουράκια που βρίσκονται παντού και το χειμώνα που συνήθως οι λίμνες είναι παγωμένες παρακολουθείς παράλληλα με την προπόνησή σου φιλικούς αγώνες χόκεϋ επί πάγου.

 Βρεθήκαμε εκεί Φεβρουάριο με μισό μέτρο χιόνι και ένα σορτς που βρέθηκε κατά λάθος στη βαλίτσα μας.  Οι ντόπιοι φίλοι δρομείς παρά το τσουχτερό κρύο και τον αέρα ήταν εκεί για προπόνηση όπως είναι κάθε μέρα όλο το χρόνο. Η προπόνηση κράτησε 45 περίπου λεπτά και αφού διανύσαμε κάποια απόσταση εντός του πάρκου κατηφορίσαμε προς το ξενοδοχείο, διασχίζοντας πολύβουος δρόμους με καλοκαιρινή αθλητική περιβολή, δεχόμενοι κορναρίσματα συμπαράστασης από διερχομένους οδηγούς ταξί και προσφωνήσεις ντόπιων και τουριστών.

Γενικώς ήταν μια πολύ καλή εμπειρία, άξιζε τον κόπο. Ήταν ευκαιρία να επισκεφτούμε το πάρκο και να κάψουμε κάποιες από τις θερμίδες των διακοπών. Για αυτό αν τυχόν βρεθείτε ποτέ στη Νέα Υόρκη μην το παραλείψετε.


Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2014

TΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΟΥ BACKPACKER.


VISIT OUR NEW BLOG http://www.runvel.gr/


BACKPACKER θεωρείτε ο ταξιδιώτης του οποίου οι αποσκευές είναι ένα σακίδιο πλάτης. Είναι ο τύπος του ταξιδιώτη που χρησιμοποιεί ξενώνες, hostels και άλλου είδους φθηνά καταλύματα .Κινείται με τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Ταξιδεύει διεθνώς και όσο γίνετε με χαμηλότερο κόστος, αυτή είναι η διεθνής έννοια του. Στην Ελλάδα είναι απλά ένας τρελός τουρίστας που γυρνά τον κόσμο με ένα σακίδιο. 



Γενικώς οι backpackers αποτελούνται από άτομα που τολμούν το κάτι παραπάνω, δεν φοβούνται να λερωθούν και να τσαλακωθούν. Τολμούν ταξίδια που για άλλους είναι προορισμοί επιστημονικής φαντασίας. Δεν είναι καλοπερασάκηδες. Αντιθέτως είναι περιπετειώδης τύποι και αθλητικοί στην συντριπτική πλειοψηφία τους. Βλέπουν εικόνες και γεύονται γεύσεις τις οποίες κανένα τουριστικό γραφείο και καμία υπηρεσία δεν μπορεί να τους προσφέρει. Ζούνε όσο γίνεται πιο κοντά στη ζωή των ντόπιων. Δεν θα πρέπει να παραλείψουμε ότι τα άτομα αυτά σε μεγάλο βαθμό είναι ιδιαιτέρως μορφωμένα και καλλιεργημένα.  

Aφήστε λοιπόν τις φοβίες σας και τις προκαταλήψεις, διαλέξτε ένα προορισμό ,αγοράστε ένα σακίδιο γεμίστε το με τα απαραίτητα και ξεκινήστε!!!


ΚΟΡΝΑΡΙΣΜΑ ΣΤΗΝ ΙΝΔΙΚΗ ΥΠΟΗΠΕΙΡΟ.

VISIT OUR NEW BLOG http://www.runvel.gr/


 Σε όλο τον πλανήτη για να αποκτήσει κάποιος δίπλωμα οδήγησης ως γνωστό υποβάλλεται σε θεωρητικές και πρακτικές εξετάσεις οι οποίες υπόκεινται στον λεγόμενο κώδικα οδικής κυκλοφορίας(κ.ο.κ).

 Στην συγκεκριμένη περιοχή του πλανήτη όμως δεν ισχύουν τα παραπάνω. Όπως στη ζούγκλα που επικρατεί ο νόμος του ισχυρού κάτι παραπλήσιο συμβαίνει και στους δρόμους της Ινδίας και της Σρι Λάνκα που είχαμε τη χαρά να επισκεφτούμε. Με απλά λόγια αν έχεις μεγαλύτερο όχημα και περίσσιο θράσος κινήσαι άνετα σε όλο το οδικό δίκτυο, δεδομένο ότι ξέρεις να χρησιμοποιείς καλά την κόρνα σου.



Η κόρνα λοιπόν στα κράτη αυτά είναι σχεδόν ιερή, θα μπορούσε κάλλιστα να έχει θέση σε ινδουιστικούς ναούς δίπλα στη θεά Κάλι, είναι ότι πιο πολύτιμο έχουν τα οχήματα τους μετά τους τροχούς, είναι πιο ισχυρή και από τα φρένα, αφού αν θες να αποφύγεις κάποιο τροχαίο ατύχημα πρέπει να κορνάρεις όχι απαραίτητα να φρενάρεις. Σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσα να φανταστώ πολίτη του δυτικού κόσμου να θέλει να οδηγήσει στους δρόμους τους, εκτός αν έχει τάσεις αυτοκτονίας. Όσο μπορέσαμε να κωδικοποιήσουμε τα είδη του κορναρίσματος είναι τα εξής:

·         Ένα κορνάρισμα : Έρχομαι
·         Δυο κορναρίσματα :Στην άκρη-Προσπερνάω
·         Τρία κορναρίσματα: Σε βρίζω

 Το παράδοξο είναι ότι στο δρόμο δεν θα συναντήσει κανείς λογομαχίες και διαφόρου τύπου χειρονομίες,  θαρρείς πως είναι όλοι τους συνεννοημένοι και εκπαιδευμένοι σε αυτόν τον ιδιαίτερο κ.ο.κ. . Γενικά στους δρόμους επικρατεί μια μονίμως ηχηρή κατάσταση  που δοκιμάζει το νευρικό σου σύστημα όλο το 24ωρο. Φυσικά είναι απολύτως φυσιολογικό οι επιβάτες ενός λεωφορείου να πηδούν στην κυριολεξία στις στάσεις είτε να επιβιβαστούν είτε να αποβιβαστούν, οι τριπλοπροσπεράσεις σε κατοικημένες περιοχές είναι για τους ντόπιους μια ρουτίνα και το γεγονός ότι οδηγούν από την αριστερή πλευρά κάνει την όλη εμπειρία πιο τρομακτική.

Εν κατακλείδι η Σρι Λάνκα αν ήταν μυρωδιά θα ήταν κάρυ και αν ήταν ήχος θα ήταν κορνάρισμα!!!